Przejdź do zawartości

wykonawczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wykonawczy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌvɨkɔ̃ˈnaft͡ʃɨ], AS[vykõnafčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z wykonywaniem, dotyczący wykonywania czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przed przystąpieniem do pracy należało przedyskutować ustalenia wykonawcze.
składnia:
kolokacje:
(1.1) błąd / problem / organ / urząd wykonawczy • władza wykonawcza • przepisy / normy wykonawcze
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykonalność ż, wykon m, wykonywanie n, wykonawca m, wykonawczyni ż, wykonanie n, wykonawstwo n, podwykonawca m, podwykonawstwo n
czas. wykonywać ndk., wykonać dk.
przym. wykonalny, powykonawczy
przysł. wykonawczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: