verdikt

verdikt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) werdykt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	verdikt	verdikty
dopełniacz	verdiktu	verdiktů
celownik	verdiktu	verdiktům
biernik	verdikt	verdikty
wołacz	verdikte	verdikty
miejscownik	verdiktu	verdiktech
narzędnik	verdiktem	verdikty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

verdikt (język estoński)

wymowa:

IPA: /verdikt/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) praw. orzeczenie, werdykt, wyrok

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

verdikt (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) werdykt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: