uspokajająco
uspokajająco (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) w sposób uspokajający[1]
- przykłady:
- (1.1) Szum fal działa niezwykle uspokajająco.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. uspokajać, uspokoić, spokoić
- przym. uspokajający, spokojniuchny, spokojniusieńki, spokojniuteńki, spokojniutki, spokojno, spokojny
- wykrz. spoczko, spoko, spokojnie, spox
- partyk. spoczko, spoko
- rzecz. uspokajacz mos/mrz, spokój mrz, spokojny, spokojność ż, spokojnik mos, spokojnica ż
- przysł. spokojnie, spokojniuchno, spokojniusieńko, spokojniuteńko, spokojniutko, spokojno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. uspokajający + -o
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) calmingly, soothingly, relaxingly
- duński: (1.1) beroligende
- źródła:
- ↑ Hasło „uspokajająco” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.