sno

sno (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zwijać, skręcać

(1.2) pot. ukraść, zwinąć, zwędzić, buchnąć

czasownik nieprzechodni

(2.1) uwijać się, zwijać się, krzątać się, biegać

czasownik zwrotny sno sig

(3.1) zawinąć się, zaplątać się, zagmatwać się

(3.2) wykręcać się, wymigiwać się

(3.3) pot. uwijać się, zwijać się, śpieszyć się

odmiana:

(1-3) att sno, snor, snodde, snott, sno! ; pres. part. snoende, perf. part. snodd

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vira, linda, tvinna, snurra, vrida

(1.2) stjäla, snatta, knycka, roffa

(2.1) flänga, jäkta, springa

(3.1) vrida sig, trassla sig

(3.2) slingra sig

(3.3) skynda sig, raska på, sätta fart

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. snoende

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy sno ihop • sno in sig • sno omkring • sno på • sno sig ifrån • sno sig på • sno åt sig

fraza czasownikowa arbeta och sno • sno som en tätting

etymologia:

uwagi:

źródła: