skat

skat (język polski)

skat (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) karc. gra karciana dla trzech osób, podobna do brydża; zob. też skat w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) gw. (Bukowina) opona

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skat	skaty
dopełniacz	skata	skatów
celownik	skatowi	skatom
biernik	skata	skaty
narzędnik	skatem	skatami
miejscownik	skacie	skatach
wołacz	skacie	skaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkaciorz m, skacik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Skat

(2.1) por. ros. скат

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: opona

• esperanto: (1.1) skato

źródła:

skat (język duński)

wymowa:

IPA: [sɡ̊ad̥]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) skarb

(1.2) ekon. podatek

(1.3) przen. skarb, kochanie

odmiana:

(1.1,3) en skat, skatten, skatte, skattene

(1.2) en skat, skatten, skatter, skatterne

przykłady:

(1.2) Hvor meget betalte dit firma i skat sidste år? → Ile podatku zapłaciła twoja firma w zeszłym roku?

składnia:

kolokacje:

(1.2) at betale skat → płacić podatek • skattefri → nieopodatkowany, wolny od podatku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. skattr

uwagi:

źródła: