sanmaryński
sanmaryński (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌsãnmaˈrɨ̃j̃sʲci], AS: [sãnmarỹĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do państwa San Marino[1]
- (1.2) odnoszący się do miasta San Marino[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sanmaryński sanmaryńska sanmaryńskie sanmaryńscy sanmaryńskie dopełniacz sanmaryńskiego sanmaryńskiej sanmaryńskiego sanmaryńskich celownik sanmaryńskiemu sanmaryńskiej sanmaryńskiemu sanmaryńskim biernik sanmaryńskiego sanmaryński sanmaryńską sanmaryńskie sanmaryńskich sanmaryńskie narzędnik sanmaryńskim sanmaryńską sanmaryńskim sanmaryńskimi miejscownik sanmaryńskim sanmaryńskiej sanmaryńskim sanmaryńskich wołacz sanmaryński sanmaryńska sanmaryńskie sanmaryńscy sanmaryńskie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Sanmaryńczyk mos, sanmaryńczyk mos, Sanmarynka ż, sanmarynka ż, San Marino n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) sanmarinský
- farerski: (1.1) sanmarinskur; (1.2) sanmarinskur
- niemiecki: (1.1) san-marinesisch; (1.2) san-marinesisch
- słowacki: (1.1) sanmarínsky
- szwedzki: (1.1) sanmarinsk
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 37.
