Przejdź do zawartości

samiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

samiec (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈsãmʲjɛt͡s], AS: [sãmʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. zwierzę płci męskiej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pogard. mężczyzna
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniksamiecsamce
dopełniaczsamcasamców
celowniksamcowisamcom
bierniksamcasamce
narzędniksamcemsamcami
miejscowniksamcusamcach
wołaczsamcusamce
(2.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniksamiecsamcy
dopełniaczsamcasamców
celowniksamcowisamcom
bierniksamcasamców
narzędniksamcemsamcami
miejscowniksamcusamcach
wołaczsamcu / samczesamcy
depr. M. i W. lm: (te) samce[1]
przykłady:
(1.1) Samiec konia to ogier.
składnia:
(1.1) samiec + D.
kolokacje:
(1.1) samiec kota / psa / jelenia / bociana / …
synonimy:
(2.1) macho
antonimy:
(1.1) samica
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samczość ż
zdrobn. samczyk m
forma żeńska samica ż
przym. samczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
od zaimka pol. sam[2]
w polszczyźnie spotykane od XV wieku, utworzone na podstawie obserwacji zwierząt płci męskiej, które często żyły samotnie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „samiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. ↑ 2,0 2,1 Jakie jest pochodzenie słów samiec i samica? w: Poradnia językowa UŚ.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=samiec&oldid=8457521”