Przejdź do zawartości

słuszność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

słuszność (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) trafny, właściwy pogląd czy sprawa
(1.2) zgodność z prawdą
(1.3) uzasadniona opinia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezbłędność, bezstronność, celność, dorzeczność, godziwość, gramatyczność, nienaganność, niezawodność, odpowiedniość, optymalność, stosowność, trafność, użyteczność, właściwość, zręczność
(1.2) fakt, nieomylność, obiektywizm, prawda, pewność, prawidłowość, praworządność, regularność, reguła, sprawiedliwość, zgodność
(1.3) adekwatność, celowość, odpowiedniość, poprawność, potrzeba, pożyteczność, przydatność, racja, racjonalność, rzeczowość, sensowność, uczciwość, umotywowanie, uzasadnienie, ważność, zasadność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. słuszny
przysł. słusznie
wykrz. słusznie
związki frazeologiczne:
czyja butelka większa, ten ma słuszność
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: