prawomocność

prawomocność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co prawomocne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawomocność	prawomocności
dopełniacz	prawomocności	prawomocności
celownik	prawomocności	prawomocnościom
biernik	prawomocność	prawomocności
narzędnik	prawomocnością	prawomocnościami
miejscownik	prawomocności	prawomocnościach
wołacz	prawomocności	prawomocności

przykłady:

składnia:

(1.1) prawomocność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) nieprawomocność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prawomocny

przysł. prawomocnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prawomocny + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) правамоцнасць ż
• rosyjski: (1.1) правомочность ż
• słowacki: (1.1) právoplatnosť ż
• ukraiński: (1.1) правомочність ż

źródła: