Przejdź do zawartości

prankster

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prankster (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która robi pranki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pranker
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prank m, pranker m
forma żeńska pranksterka ż
przym. prankowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. pranksterdowcipniś, żartowniś
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
IPA[ˈpraŋkstəɹ]
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wesołek, dowcipniś, figlarz, żartowniś
odmiana:
(1.1) lp prankster; lm pranksters
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) trickster
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prank
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: