owulacja
Wygląd
owulacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. fizj. proces wytwarzania komórek jajowych u ssaków płci żeńskiej; zob. też owulacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik owulacja owulacje dopełniacz owulacji owulacji / przest. owulacyj[1] celownik owulacji owulacjom biernik owulację owulacje narzędnik owulacją owulacjami miejscownik owulacji owulacjach wołacz owulacjo owulacje
- przykłady:
- (1.1) Z dwunastu sztuk krów, u których stwierdzili mnogą owulację, jedynie trzy krowy urodziły bliźnięta[2].
- (1.1) U kobiet owulacja występuje co ok. 28 dni[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) jajeczkowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. owulowanie n
- czas. owulować
- przym. owulacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ovulation
- baskijski: (1.1) obulazio
- białoruski: (1.1) авуляцыя ż
- bułgarski: (1.1) овулация ż
- chorwacki: (1.1) ovulacija ż
- czeski: (1.1) ovulace ż
- estoński: (1.1) ovulatsioon
- fiński: (1.1) ovulaatio
- francuski: (1.1) ovulation ż
- hebrajski: (1.1) ביוץ m
- hiszpański: (1.1) ovulación ż
- interlingua: (1.1) ovulation
- japoński: (1.1) 排卵
- kataloński: (1.1) ovulació ż
- kazachski: (1.1) овуляция
- koreański: (1.1) 배란
- litewski: (1.1) ovuliacija ż
- łaciński: (1.1) ovulatio ż
- macedoński: (1.1) овулација ż
- niemiecki: (1.1) Ovulation ż
- nowogrecki: (1.1) ωορρηξία
- portugalski: (1.1) ovocitação ż, ovulação ż
- rosyjski: (1.1) овуляция ż
- słowacki: (1.1) ovulácia ż
- ukraiński: (1.1) овуляція ż
- węgierski: (1.1) ovuláció
- włoski: (1.1) ovulazione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „owulacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Roczniki Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu, tomy 5-7, Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu, Dział Wydawnictw, 1959.
- ↑ Wikipedia