Przejdź do zawartości

orelo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orelo (esperanto)

[edytuj]
orelo (1.1)
morfologia:
orelo
wymowa:
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. ucho[1]
(1.2) przen. słuch
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ni vidas per la okuloj kaj aŭdas per la oreloj.[2]Widzimy oczami i słyszymy uszami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orelbruo
przym. orela
związki frazeologiczne:
ĝi eĉ ne tuŝas lian orelonhavi la orelojn sur ĝusta lokojuĝanto devas havi du orelojnla muro havas orelojnmalsata stomako orelon ne havasne kredu al orelo, kredu al okuloparoli dolĉe en la orelonper oreloj, ne per okuloj, edzinon elektupor virta orelo ne danĝeras vorto malbelasidi en laboroj ĝis super la orelojstreĉi la orelojntra unu orelo eniras, tra la dua elirastraflugis anĝelo preter orelourson al mielo oni ne tiras per oreloventro malsata orelon ne havas
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2, s. 341.
  2. Ekzercaro § 9 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.