Przejdź do zawartości

minor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈmʲĩnɔr], AS[mʹĩnor], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn; zob. też minor w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rząd macierzy jest to największy możliwy wymiar niezerowego minora danej macierzy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) minor główny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minoryta mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „minor” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
wymowa:
IPA/maɪnə/
wymowa amerykańska?/i
homofony: minermynah (dial. nierotyczne (non-rhotic))
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) drobny[1]
(1.2) drugorzędny, pomniejszy[1]
(1.3) muz. molowy[1]

rzeczownik

(2.1) praw. nieletni[1]
(2.2) mat. minor[2]
odmiana:
(2.1-2) lp minor; lm minors
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Asia Minor
(1.2) minor road
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minority
przysł. minorly
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „minor” w: PONS.eu – Portal językowy.
  2. Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mniejszy
(1.2) niepełnoletni
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wystawać, sterczeć
(1.2) przen. grozić, zagrażać

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) mniejszy[1], gradus comparativus (stopień wyższy) od: parvus
odmiana:
(1) minor, minārī, minātus sum (koniugacja I, verbum deponens)
(2) minor, minor, minus (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1)
czas. minoro, minuo
przym. minorennis, minoriticus
rzecz. minoratio ż, Minores m, minorita m, Minoritae m, minoritas ż, minuatio ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. mina; źródłosłów dla ang. menace, ang. minatory, dalmatyński menur, franc. mener, friu. menâ, hiszp. minar, hiszp. menar, katal. menar, ladyń. mener, neap. menà, norm. m'ner, prow. menar, rum. mâna, rum. mânare, sycyl. minari, wenec. minari, wł. menare, wł. menar
(2.1) źródłosłów dla ang. minor, ang. minus, franc. mineur, franc. moindre, franc. moins, friu. minôr, galic. menor, katal. menor, katal. menys, ladyń. mendr, ladyń. mender, port. menor, port. menos, prow. menor, prow. mendre, prow. mens, rum. minor, wł. minore, wł. meno
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „minor” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 610.