małdrzyk
Wygląd
małdrzyk (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. zdrobn. od małdr[1]
- (1.2) daw. kulin. rodzaj deseru, mały serek ze słodkiego mleka[2] zwarzonego podpuszczką; zob. też małdrzyk, mądrzyk w Encyklopedii staropolskiej
- (1.3) reg. kulin. placuszek z białego sera utartego z jajami i smażonego na oleju, najczęściej podawany na słodko
- (1.4) przen. zob. ręce w małdrzyk
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik małdrzyk małdrzyki dopełniacz małdrzyka małdrzyków celownik małdrzykowi małdrzykom biernik małdrzyk małdrzyki narzędnik małdrzykiem małdrzykami miejscownik małdrzyku małdrzykach wołacz małdrzyku małdrzyki
- przykłady:
- (1.2) Miał w teatrum kredens gustownie ozdobny, z cukrawi, limonadami, było dla amatorów wino i różne łakocie, szczególniej smaczne były małdrzyki z konfektami, w których sam król Imć i inni panowie wielce sobie gustowali[3].
- (1.3) Małdrzyki smaż z obu stron, podawaj posypane cukrem[4].
- (1.4) Na moją prośbę usiadła na krześle naprzeciw, składając dłonie w małdrzyk niczym panienka z pensji[5].
- składnia:
- (1.3) zwykle w lm
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- ręce w małdrzyk
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Aleksandra Cieślikowa, Maria Malec, Kazimierz Rymut (red.) „Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych”, Pracownia Antroponimiczna IJP PAN, Kraków 1997, ISBN 8385579745
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
- ↑ Piotr Jaxa Bykowski „Dwór królewski w Grodnie. Epizod biograficzny (1795-1797)”, Geberthner i Wolff, Warszawa 1884, s. 99
- ↑ „Krakowskie małdrzyki z owocami lub konfiturą”, serwis Ugotuj.to, dostęp 2022-06-05
- ↑ Konrad T. Lewandowski „Bo kombinerki były brutalne”, Fanrasmagrion, Warszawa 2010, ISBN 9788392554080, s. 105
- ↑ Hasło „małdr” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., t. 1, M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 626.