måne

måne (język duński)

månen (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. księżyc

(1.2) astr. Księżyc, zob. Månen

odmiana:

(1.1) en måne, månen, måner, månerne

przykłady:

(1.1) Et solsystem består af mindst en stjerne med et antal objekter som planeter, måner, asteroider og kometer. → Układ planetarny składa się z co najmniej jednej gwiazdy oraz pewnej liczby obiektów takich, jak planety, księżyce, asteroidy i komety.

(1.2) Lad os gå ud og kigge på månen. → Wyjdźmy na zewnątrz i popatrzmy na Księżyc.

składnia:

kolokacje:

(1.1) fuldmåne

synonimy:

(1.1) biplanet, drabant, satellit

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. måned

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. máni

uwagi:

źródła:

måne (język norweski (bokmål))

månen (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) księżyc

odmiana:

(1.1) en måne, månen, måner, månene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

måne (język szwedzki)

månen (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. księżyc

odmiana:

(1.1) en måne, månen, månar, månarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) måncykel • månfas • månförmörkelse • mångård • månkvarter • månlandskap • månljus • månraket • månskugga • månskära • månvarv

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. månen

źródła: