Przejdź do zawartości

kuczer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: kùczer
wymowa:
IPA[ˈkut͡ʃɛr], AS[kučer]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. także gw. (Mazury)[1] woźnica, furman
(1.2) środ. szoferskie: kierowca autobusu[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) woźnica, furman, stangret
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kocz m, Kuczer m, Kuczerowa ż, Kuczerówna ż
czas. wykuć
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kutscher < węg. kocsi < węg. Kocs
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bajka o księdzu, kuczerze i królu, zapisała H. Kurkowska, w Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 27.
  2. Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 122.