kormoran
kormoran (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kormoran kormorany dopełniacz kormorana kormoranów celownik kormoranowi kormoranom biernik kormorana kormorany narzędnik kormoranem kormoranami miejscownik kormoranie kormoranach wołacz kormoranie kormorany
- przykłady:
- (1.1) Mieszkanie zapełniło się szkieletami albatrosów, kormoranów, nietoperzy, kondorów, orłów i bocianów.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cormorant
- baskijski: (1.1) ubarroi
- białoruski: (1.1) баклан m
- chiński standardowy: (1.1) 鸬鹚
- duński: (1.1) skarv w
- esperanto: (1.1) kormorano
- francuski: (1.1) cormoran m
- hiszpański: (1.1) cormorán m
- japoński: (1.1) 鵜
- koreański: (1.1) 가마우지
- niderlandzki: (1.1) aalscholver m
- niemiecki: (1.1) Kormoran m
- norweski (bokmål): (1.1) skarv m
- norweski (nynorsk): (1.1) skarv m
- nowogrecki: (1.1) κορμοράνος m
- rosyjski: (1.1) баклан m
- rumuński: (1.1) cormoran m
- słowacki: (1.1) kormorán m
- szkocki gaelicki: (1.1) sgarbh m
- szwedzki: (1.1) skarv w
- ukraiński: (1.1) баклан m
- węgierski: (1.1) kormorán
- włoski: (1.1) cormorano m
- źródła:
- ↑ S. Żeromski: Uroda życia
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
kormoran (esperanto (morfem))
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. kormorano, tufkormorano
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: