Przejdź do zawartości

kontynuator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontynuator (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba kontynuująca rozpoczętą przez kogoś pracę, wykonawca rozpoczętego dzieła, następca rozwijający lub naśladujący idee, pracę poprzednika
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) kontynuator + D.
kolokacje:
(1.1) kontynuator polityki / stylu / tradycji
synonimy:
antonimy:
(1.1) inicjator
hiperonimy:
(1.1) następca
hiponimy:
(1.1) imiennik, naśladowca, pogrobowiec, spadkobierca, uczeń[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontynuacja ż, kontynuant m, kontynuowanie n
forma żeńska kontynuatorka ż
czas. kontynuować ndk.
przym. kontynuacyjny, kontynuatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 357.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.