konik

konik (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈkɔ̃ɲik], AS: [kõńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od: koń

(1.2) mały koń

(1.3) zob. konik polny

(1.4) zob. konik morski

(1.5) przen. ulubiony przedmiot zainteresowań jakiejś osoby, któremu poświęca ona dużo czasu i który jest częstym tematem jej rozmów^[1]

(1.6) daw. ent. lud. szarańcza, Pachytilus migratorius^[2]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) lud. koniczyna^[3]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) pot. osoba sprzedająca nielegalnie bilety na widowiska, koncerty

odmiana:

(1.1-5)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konik	koniki
dopełniacz	konika	koników
celownik	konikowi	konikom
biernik	konika	koniki
narzędnik	konikiem	konikami
miejscownik	koniku	konikach
wołacz	koniku	koniki

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konik	koniki
dopełniacz	konika	koników
celownik	konikowi	konikom
biernik	konik	koniki
narzędnik	konikiem	konikami
miejscownik	koniku	konikach
wołacz	koniku	koniki

(3.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konik	koniki
dopełniacz	konika	koników
celownik	konikowi	konikom
biernik	konika	koników
narzędnik	konikiem	konikami
miejscownik	koniku	konikach
wołacz	koniku	koniki

przykłady:: (1.2) Na bluzeczce miała wyszyte koniki i krówki.

składnia:

kolokacje:: (1.2) konik polski

synonimy:: (1.5) hobby, pasja, zamiłowanie; (1.6) kobyłka

antonimy:

hiperonimy:: (1.6) owad

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: zob. koń

związki frazeologiczne:: dosiadać swojego konika / dosiąść swojego konika • wsiąść na swojego konika • konik na biegunach

etymologia:: (1.1-2) pol. koń + -ik; (1.5) por. ang. hobby → konik < ang. hobby-horse

uwagi:

tłumaczenia:: (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: koń; (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konik polny; (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konik morski; (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: hobby; (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szarańcza; (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koniczyna

angielski: (1.1) nag, pony, cockhorse (toy); (1.2) horseling; (1.5) pursuit, sideline, avocation, by-line; (3.1) ticket tout, scalper, exchanger, tailstock
baskijski: (1.1) zalditxo
czeski: (1.1) koník m
esperanto: (1.1) ĉevaleto; (1.5) ŝatokupo, ĉevaleto
hiszpański: (1.1) caballito m
jidysz: (1.1) פֿערדל n; (1.5) פֿערדל n
kaszubski: (1.1) kònik m; (1.2) kònik m, kòniczk m, zgrzébiã n, zgrzébc m
rosyjski: (1.1) конёк m; (1.5) конёк m
sanskryt: (1.1) अश्वक
szwedzki: (3.1) biljetthaj w, biljettspekulant w
wilamowski: (1.1) fadła n, faodła n, fādła n

źródła:

↑ Hasło „konik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
↑ Tadeusz Kowalski, Szarańcza, „Język Polski” nr 2/1947, s. 52.
↑ Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.

konik (język chuuk)

wymowa:: IPA: /ˈkɔɹriˈk/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) woda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:: Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chuuk, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

[1] Hasło „konik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

[2] Tadeusz Kowalski, Szarańcza, „Język Polski” nr 2/1947, s. 52.

[3] Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.

[1]

[2]

[3]