kjærlighet

kjærlighet (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) miłość

(1.2) cuk. lizak

odmiana:

(1.1) en kjærlighet, ~en lub ei kjærlighet, ~a

(1.2) en kjærlighet, ~en, ~er, ~ene lub ei kjærlighet, ~a, ~er, ~ene

przykłady:

(1.1) Jeg vet ikke hvordan jeg skal gi uttrykk for min kjærlighet til fedrelandet. → Nie wiem, jak mam dać wyraz swojej miłości do ojczyzny.

(1.1) Hun var min første store kjærlighet. → Ona była moją pierwszą wielką miłością.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kjærlighet ved første blikk → miłość od pierwszego wejrzenia

synonimy:

(1.2) kjærlighet på pinne

antonimy:

(1.1) hat

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kjær, kjærlig

rzecz. kjæreste

przym. kjærlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: