karbowaniec

karbowaniec (język polski)

100 000 karbowańców (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. jedn. monet. waluta na Ukrainie w latach 1918–1920, 1942–1944, 1992–1996; zob. też karbowaniec w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karbowaniec	karbowańce
dopełniacz	karbowańca	karbowańców
celownik	karbowańcowi	karbowańcom
biernik	karbowaniec	karbowańce
narzędnik	karbowańcem	karbowańcami
miejscownik	karbowańcu	karbowańcach
wołacz	karbowańcu	karbowańce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kupon (1992-1996)

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) waluta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) kopiejka

wyrazy pokrewne:

rzecz. karb m, karbowanie n

czas. karbować ndk.

przym. karbowany, karbowańcowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zapewne od karbów na grzbiecie monety

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) karbovanets
• białoruski: (1.1) карбованец m
• czeski: (1.1) karbovanec m
• kataloński: (1.1) karbovanets m
• niemiecki: (1.1) Karbowanez
• rosyjski: (1.1) карбованец m
• rumuński: (1.1) karbovaneț
• słowacki: (1.1) karbovanec m
• ukraiński: (1.1) карбованець m
• węgierski: (1.1) karbovanyec

źródła: