inwencja

inwencja (język polski)

wymowa:

IPA: [ĩnˈvɛ̃nt͡sʲja], AS: [ĩnvẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha kogoś, kto jest pomysłowy i wynajduje rzeczy nowe, oryginalne

(1.2) muz. krótki instrumentalny utwór polifoniczny oparty na imitacji, często zbliżony do uproszczonej fugi

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inwencja	inwencje
dopełniacz	inwencji	inwencji / przest. inwencyj
celownik	inwencji	inwencjom
biernik	inwencję	inwencje
narzędnik	inwencją	inwencjami
miejscownik	inwencji	inwencjach
wołacz	inwencjo	inwencje

przykłady:

(1.1) Jan ma inwencję twórczą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) inwencja twórcza

synonimy:

(1.1) kreatywność, pomysłowość, zmyślność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. inwencyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. inventio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) invention
• bułgarski: (1.1) инвенция ż; (1.2) инвенция ż
• duński: (1.1) opfindsomhed w
• łaciński: (1.1) inventio
• niemiecki: (1.1) Erfindungsgabe ż
• rosyjski: (1.1) находчивость ż, изобретательность ż; (1.2) инвенция ż

źródła: