Przejdź do zawartości

idiotyzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

idiotyzm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. przest. upośledzenie umysłowe w stopniu znacznym; zob. też niepełnosprawność intelektualna w stopniu znacznym w Wikipedii
(1.2) grub. coś głupiego, nieroztropnego
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. idiota m, idiotka ż, idiotyczność ż, idioctwo n, idiocenie n, zidiocenie n
czas. idiocieć ndk., zidiocieć dk.
przym. idiotyczny, zidiociały
przysł. idiotycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.