Przejdź do zawartości

galareta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

galareta (język polski)

[edytuj]
galareta (1.1)
wymowa:
IPA[ˌɡalaˈrɛta], AS[galareta], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. potrawa w postaci stałej, półprzezroczystej masy, robiona z kości, ryb lub owoców, czasem z dodatkiem żelatyny
(1.2) pot. każda substancja w postaci podobnej do galarety (1.1)
(1.3) kulin. spoż. skrzepły roztwór żelatyny używany w gastronomii i cukiernictwie
(1.4) chem. elastyczna, półprzezroczysta masa w postaci żelu o dużej zawartości fazy ciekłej
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Babcia robi bardzo smaczną rybę w galarecie.
(1.2) W morzu złapałem jakąś galaretę, ale tata powiedział, że to meduza.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ryba / nóżki / kurczak / … w galarecie • galareta truskawkowa / wiśniowa / …
synonimy:
(1.1) galat, galart, zimne nóżki
(1.4) liożel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. galaretek mzw, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka
przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty
czas. galaretowacieć, galaretować
związki frazeologiczne:
trząść się jak galareta
etymologia:
łac. gelare, niem. Gallerte
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
galareta (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. galareta[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zu̇lcIndeks:Wilamowski - Jedzenie
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 156.