formalność

formalność (język polski)

wymowa:

IPA: [fɔrˈmalnɔɕt͡ɕ], AS: [formalność] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czynność wykonywana według przepisów, urzędowo

(1.2) czynność konieczna, ale nieistotna albo bardzo prosta

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	formalność	formalności
dopełniacz	formalności	formalności
celownik	formalności	formalnościom
biernik	formalność	formalności
narzędnik	formalnością	formalnościami
miejscownik	formalności	formalnościach
wołacz	formalności	formalności

przykłady:

(1.1) Załatwiłem wszystkie formalności związane z rejestracją samochodu.

(1.2) Egzamin na prawo jazdy był dla mnie czystą formalnością.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) załatwić / załatwiać formalność / formalności

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forma ż, formalizm m, formalista m, formalistka ż, formalizacja ż

czas. formalizować ndk.

przym. formalny, formalistyczny, formatywny

przysł. formalnie, formalistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) formality; (1.2) formality
• arabski: (1.1) شكليات lm
• białoruski: (1.1) фармальнасць ż; (1.2) фармальнасць ż
• bułgarski: (1.1) формалност ż
• rosyjski: (1.1) формальность ż; (1.2) формальность ż
• ukraiński: (1.1) формальність ż; (1.2) формальність ż
• węgierski: (1.1) formalitás

źródła: