emploi

emploi (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹ãplua› ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) teatr. film. typ ról, w których specjalizuje się aktor

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	emploi	emploi
dopełniacz	emploi	emploi
celownik	emploi	emploi
biernik	emploi	emploi
narzędnik	emploi	emploi
miejscownik	emploi	emploi
wołacz	emploi	emploi

przykłady:

(1.1) Chichotliwa dziecinność i prawdziwa naiwność bohaterki jakoś mi nie pasuje do jej emploi wścibskiej i rezolutnej kobitki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pasować / nie pasować do czyjegoś emploi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. emploi → posada, zajęcie, użytek

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) амплоа n
• francuski: (1.1) emploi m

źródła:

emploi (język francuski)

wymowa:

IPA: [ɑ̃.plwa] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zatrudnienie, praca

(1.2) użycie, użytek, zastosowanie

(1.3) rola (w sztuce)

odmiana:

(1.1-3) lp emploi; lm emplois

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) emploi du temps • demandeur d'emploi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. employer

rzecz. employé m

związki frazeologiczne:

avoir le physique de l'emploi

etymologia:

franc. employer

uwagi:

źródła: