elev

elev (język duński)

wymowa:

Dania: [eˈleˀw]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) eduk. uczeń, uczennica

odmiana:

(1.1) en elev, eleven, elever, eleverne

przykłady:

(1.1) Læreren trak eleven i øret. → Nauczyciel wytargał ucznia za ucho.

(1.1) Vestjysk skole tvang muslimsk elev til at smage svinekød. → Zachodniojutlandzka szkoła zmuszała muzułmańską uczennicę do posmakowania wieprzowiny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) studerende

antonimy:

(1.1) lærer

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. élève

uwagi:

źródła:

elev (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uczeń

odmiana:

(1.1) en elev, eleven, elever, elevene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

elev (język szwedzki)

wymowa:

IPA: [eˈleːv] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) uczeń

odmiana:

(1.1) en elev, eleven, elever, eleverna

przykłady:

(1.1) Svenska elever börjar skolan i augusti. → Szwedzcy uczniowie rozpoczynają szkołę w sierpniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: lärling

źródła: