dziwnie

dziwnie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈd͡ʑivʲɲɛ], AS: [ʒ́ivʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni… ​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w nietypowy, osobliwy, często niezrozumiały sposób

odmiana:

(1.1) st. wyższy dziwniej; st. najwyższy najdziwniej

przykłady:

(1.1) Zdarzenia rozwijały się niepokojąco i dziwnie od samego początku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dziwnie się zachowywać

synonimy:

(1.1) cudacznie, dziwacznie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziwaczek mos/mrz, dziwność ż, dziwactwo n, dziw mrz, zdziwaczenie n

przym. dziwny, dziwaczny

czas. dziwaczeć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) strangely, oddly

źródła: