Przejdź do zawartości

dekadencja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dekadencja (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chylenie się ku upadkowi
(1.2) rozkład wartości moralnych i kulturowych
(1.3) tendencja w sztuce europejskiej przełomu wieku XIX i XX
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Coraz mniejsze zainteresowanie publiki dziełami tego autora wynikało z dekadencji jego warsztatu artystycznego.
(1.2) W dzisiejszych czasach sztuka jest przesiąknięta dekadencją.
(1.3) Dekadencja była odpowiedzią na rosnące niezadowolenie społeczeństw w krajach Europy i lęk przed postępem technicznym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) schyłkowość
(1.3) dekadentyzm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dekadent m, dekadentyzm mrz
przym. dekadencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: