Przejdź do zawartości

brutalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: brutálny

brutalny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[bruˈtalnɨ], AS[brutalny], ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) działający za pomocą siły, agresywny
(1.2) bezwzględny, nie liczący się z odczuciami innych
(1.3) pokazujący brutalność
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Brutalny faul został przeoczony przez sędziego.
(1.2) Taka jest brutalna prawda.
(1.3) To był brutalny film.
składnia:
kolokacje:
(1.2) brutalna siła • brutalna prawda
synonimy:
(1.1-3) brutalski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brutalność ż, brutalizacja ż, brutal mos, brutalka ż, brutalizm mrz, brutalizowanie n, brutalistyczność ż
czas. brutalizować ndk., zbrutalizować dk.
przym. brutalski
przysł. brutalnie, brutalsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) brutalny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: