bogi

bogi (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɔɟi], AS: [boǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) depr. lm od: bóg

odmiana:

przykłady:

(1.1) Chłopcem będąc chodziłem do szkoły Muzoniusza, który mawiał nam, że szczęście polega na tym, by chcieć tego, czego chcą bogi […].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

bogi (język fidżyjski)

bogi (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) noc

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bogi (język islandzki)

(1.1) bogi

(1.2) bogi

wymowa:

IPA: /bɔ.ɣɪ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) łuk, krzywa

(1.2) łuk, broń wyrzucająca strzały

odmiana:

(1) lp bog|i, ~a, ~a, ~a (~inn, ~ann, ~anum, ~ans); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) regnbogi • olnbogi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: