Przejdź do zawartości

basałyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

basałyk (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[baˈsawɨk], AS[basau̯yk]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. bicz zakończony ołowianą kulką[1]
(1.2) żart. psotne dziecko[2]
odmiana:
(1.1-2)[3]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bat
(1.2) dziecko
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
tur.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „basałyk” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „basałyk” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.