antrakologia

antrakologia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. dziedzina archeobotaniki zajmująca się badaniem węgli drzewnych, środowisk roślin drzewiastych i sposobów ich użytkowania przez człowieka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antrakolog m

przym. antrakologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἄνθραξ (ánthraks) → węgiel drzewny + gr. -λογία < gr. λόγος → mowa, rozprawa, traktat

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anthracology
• baskijski: (1.1) antrakologia
• francuski: (1.1) anthracologie ż
• hiszpański: (1.1) antracología ż
• kataloński: (1.1) antracologia ż
• niemiecki: (1.1) Anthrakologie ż
• portugalski: (1.1) antracologia ż
• serbski: (1.1) антракологија ż

źródła:

antrakologia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) antrakologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: