Zahn

Zahn (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [tsaːn]

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. stomat. ząb

(1.2) anat. zool. herp. ząb

(1.3) anat. zool. kieł

temat słowotwórczy

(2.1) (w złożeniach) dotyczący zęba/zębów, zębowy

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Zahn	die Zähne
dopełniacz	des Zahns des Zahnes	der Zähne
celownik	dem Zahn	den Zähnen
biernik	den Zahn	die Zähne

przykłady:

(1.1) Der Zahn ist gesund. → Ten ząb jest zdrowy.

(1.1) Ich fing irgendwann an, mit den Zähnen zu knirschen. → Kiedyś zacząłem zgrzytać zębami.

(1.1) Ich klappere schon mit den Zähnen, wenn ich nur aus dem Fenster sehe. → Ja już szczękam zębami, jak tylko wyjrzę przez okno.

(1.1) Da muss ich eben die Zähne zusammenbeißen. → Wtedy właśnie muszę zacisnąć zęby.

(2.1) Heute ist Karies die häufigste Zahnerkrankung. → Dzisiaj próchnica jest najczęstszą chorobą zębów.

składnia:

w złożeniach: Zahn + rzecz. (np. Zahnpasta)

w złożeniach: Zähne + rzecz./przym. (np. Zähneputzen, zähneknirschend)

kolokacje:

(1.1) den Zahn aufbohren / ziehen • mit den Zähnen knirschen / klappern • Zähne blecken / putzen / zusammenbeißen

(2.1) Zahnarzt • Zahnärztin • Zahnbett • Zahnersatz • Zahnfleisch • Zahnklinik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Backenzahn, Eckzahn, Mahlzahn, Milchzahn, Schneidezahn, Weisheitszahn

holonimy:

meronimy:

(1.1) Zahnkrone, Zahnwurzel, Pulpa, Wurzelkanal, Zahnbein, Zahnschmelz, Zahnoberfläche, Zahnschmelz, Zahnstein

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zahnen n

czas. zahnen

przym. zahnlos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Części ciała

źródła: