Genowefa

Genowefa (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɡɛ̃nɔˈvɛfa], AS: [gẽnovefa], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Genowefa (imię) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Genowefa	Genowefy
dopełniacz	Genowefy	Genowef
celownik	Genowefie	Genowefom
biernik	Genowefę	Genowefy
narzędnik	Genowefą	Genowefami
miejscownik	Genowefie	Genowefach
wołacz	Genowefo	Genowefy

przykłady:

(1.1) Siwa, szczupła pani, która na długotrwałe dzwonienie otworzyła wreszcie drzwi, przez chwilę wyglądała, jakby musiała się przyzwyczaić do widoku Genowefy. – Przyszłam na obiadek – powtórzyła Genowefa niepewnie. Siwa pani uśmiechnęła się do niej. – Dobrze trafiłaś. Dziś pierogi. – Z czym? – poinformowała się Genowefa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Genia ż, Genka ż, Geniusia ż

związki frazeologiczne:

od Genowefy listopad swój bierze początek

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

zob. też Genowefa w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Genevieve
• czeski: (1.1) Jenovefa ż, Jenovéfa ż, Genovefa ż
• francuski: (1.1) Geneviève ż, Ginette ż
• hiszpański: (1.1) Genoveva ż
• kaszubski: (1.1) Genowefa ż
• kataloński: (1.1) Genoveva ż
• łaciński: (1.1) Genovefa ż
• łotewski: (1.1) Genovefa ż
• niemiecki: (1.1) Genovefa ż, Genoveva ż
• nowogrecki: (1.1) Γενεβιέβη ż
• rosyjski: (1.1) Геновефа ż, Женевьева ż
• słoweński: (1.1) Genovefa ż
• węgierski: (1.1) Genovéva
• włoski: (1.1) Genoveffa ż

źródła: