łamliwy

łamliwy (język polski)

wymowa:

IPA: [wãmˈlʲivɨ], AS: [u̯ãmlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łatwo łamiący się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	łamliwy		łamliwa	łamliwe	łamliwi	łamliwe
dopełniacz	łamliwego		łamliwej	łamliwego	łamliwych
celownik	łamliwemu		łamliwej	łamliwemu	łamliwym
biernik	łamliwego	łamliwy	łamliwą	łamliwe	łamliwych	łamliwe
narzędnik	łamliwym		łamliwą	łamliwym	łamliwymi
miejscownik	łamliwym		łamliwej	łamliwym	łamliwych
wołacz	łamliwy		łamliwa	łamliwe	łamliwi	łamliwe

przykłady:

(1.1) Sromotnik bezwstydny ma wysokość od 10 do 30 cm, jest walcowaty, górą wąski, porowaty, łamliwy i pusty w środku; wydziela nieprzyjemny, przypominający padlinę zapach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kruchy; st.pol. łomny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. łamać

rzecz. łamliwość, łamanie, łamaniec, łamacz, łamaczka

przym. łamany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fragile, frail, brittle, easily-broken, breakable
• baskijski: (1.1) hauskor
• francuski: (1.1) fragile
• hiszpański: (1.1) quebradizo, frágil
• interlingua: (1.1) fragile
• niemiecki: (1.1) zerbrechlich, brüchig
• nowogrecki: (1.1) εύθραυστος, ευκολόσπαστος
• rosyjski: (1.1) ло́мкий
• szwedzki: (1.1) bräcklig, ömtålig
• wilamowski: (1.1) brihiḱ, brichig
• włoski: (1.1) fragile

źródła: