Przejdź do zawartości

örn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: õrnÖrnørnǫrn
örn (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. orzeł[1]
odmiana:
(1.1) lp örn, ~, ~, arnar (~urinn, ~inn, ~num, arnarins); lm ernir, erni, ~um, arna (ernirnir, ernina, ~unum, arnanna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Praca zbiorowa, Słownik polsko-islandzki, islandzko-polski, Level Trading, Czernica 2013, ISBN 978-83-89635-48-8, s. 445.
örn (1.1)
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ornit. orzeł
odmiana:
(1.1) lp en örn, örnen; lm örnar, örnarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rovfågel, fågel
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe örnnäsa, örnnästehavsörn, kungsörn, ormörn, svartörn
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: ptaki w języku szwedzkim
źródła: