bratanica

bratanica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbratãˈɲit͡sa], AS: [bratãńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka brata

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bratanica	bratanice
dopełniacz	bratanicy	bratanic
celownik	bratanicy	bratanicom
biernik	bratanicę	bratanice
narzędnik	bratanicą	bratanicami
miejscownik	bratanicy	bratanicach
wołacz	bratanico	bratanice

przykłady:

(1.1) Za stołem ujrzałam moją bratanicę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) stryjek, stryj

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brat m, braciszek mos, braterstwo n, bratanek m

zdrobn. brataniczka

przym. bratni, braterski

czas. zbratać, bratać

wykrz. bracie

związki frazeologiczne:

etymologia:

od brat

uwagi:

por. siostrzenica

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (fraternal) niece
• arabski: (1.1) ابنة الأخ
• białoruski: (1.1) пляменніца ż
• bułgarski: (1.1) племенница ż
• esperanto: (1.1) (frata) nevino
• estoński: (1.1) vennatütar
• francuski: (1.1) nièce ż
• hawajski: (1.1) kaikamahine
• hiszpański: (1.1) sobrina (hija de un hermano) ż
• islandzki: (1.1) bróðurdóttir ż
• kaszubski: (1.1) bratinka, bratulka, bélka
• kataloński: (1.1) neboda ż
• litewski: (1.1) brolėčia ż
• łaciński: (1.1) fratris filia ż
• łotewski: (1.1) brāļameita ż
• niemiecki: (1.1) Nichte ż
• nowogrecki: (1.1) ανεψιά ż, ανιψιά ż
• ormiański: (1.1) եղբոր աղջիկ
• rosyjski: (1.1) племянница ż
• szwedzki: (1.1) brorsdotter w
• wilamowski: (1.1) brudertohter ż, brüdertochter ż, brüdertohter ż
• wolof: (1.1) jarbaat

źródła: