wachlarz
Wygląd
wachlarz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ręczny przyrząd do ochładzania za pomocą ruchów powietrza, rozkładany kolisto; zob. też wachlarz (przedmiot) w Wikipedii
- (1.2) przen. skala, rozpiętość, różnorodność
- (1.3) środ. sport. w kolarstwie: jeden ze stylów jazdy w grupie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wachlarz wachlarze dopełniacz wachlarza wachlarzy / rzad. wachlarzów[2] celownik wachlarzowi wachlarzom biernik wachlarz wachlarze narzędnik wachlarzem wachlarzami miejscownik wachlarzu wachlarzach wołacz wachlarzu wachlarze
- przykłady:
- (1.1) Ten wachlarz został wyprodukowany w Japonii.
- (1.2) Nasza firma oferuje pełny wachlarz usług ubezpieczeniowych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) szeroki wachlarz czegoś (np. możliwości) = duża rozpiętość/skala czegoś
- (1.3) jazda na wachlarzu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wachlowanie n
- czas. wachlować
- przym. wachlarzowy, wachlarzowaty
- związki frazeologiczne:
- wachlarz Wenery
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fan; (1.2) range
- baskijski: (1.1) haizemaile
- bułgarski: (1.1) ветрило n
- chorwacki: (1.1) lepeza ż
- duński: (1.1) vifte w; (1.2) vifte w
- esperanto: (1.1) ventumilo
- francuski: (1.1) éventail m; (1.2) éventail m
- hiszpański: (1.1) abanico m; (1.2) abanico m
- ido: (1.1) abaniko
- islandzki: (1.1) blævængur m
- kataloński: (1.1) ventall m
- niemiecki: (1.1) Fächer m
- nowogrecki: (1.1) βεντάλια ż, ριπίδι n; (1.2) περιοχή ż
- rosyjski: (1.1) веер m; (1.2) диапазон m, круг m, спектр m
- szwedzki: (1.1) solfjäder w
- ukraiński: (1.1) ві́яло n; (1.2) спектр m
- włoski: (1.1) ventaglio m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Stefan Wiertlewski, Grindowanie na pegach, czyli o zapożyczeniach angielskich w socjalnej odmianie języka, w: Język. Komunikacja. Informacja 1/2006 pod red. P. Nowaka i P. Nowakowskiego, s. 68.
- ↑ Hasło „wachlarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.