galareta
galareta (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. potrawa w postaci stałej, półprzezroczystej masy, robiona z kości, ryb lub owoców, czasem z dodatkiem żelatyny
- (1.2) pot. każda substancja w postaci podobnej do galarety (1.1)
- (1.3) kulin. spoż. skrzepły roztwór żelatyny używany w gastronomii i cukiernictwie
- (1.4) chem. elastyczna, półprzezroczysta masa w postaci żelu o dużej zawartości fazy ciekłej
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik galareta galarety dopełniacz galarety galaret celownik galarecie galaretom biernik galaretę galarety narzędnik galaretą galaretami miejscownik galarecie galaretach wołacz galareto galarety
- przykłady:
- (1.1) Babcia robi bardzo smaczną rybę w galarecie.
- (1.2) W morzu złapałem jakąś galaretę, ale tata powiedział, że to meduza.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) galat, galart, zimne nóżki
- (1.4) liożel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. galaretek mzw, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka
- przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty
- czas. galaretowacieć, galaretować
- związki frazeologiczne:
- trząść się jak galareta
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) jelly
- duński: (1.1) gele w, gelé w, aspic w
- esperanto: (1.1) ĝelo
- jidysz: (1.1) גליווער m (gliwer), גאַלאַרעט m (galaret)
- niemiecki: (1.1) Gallerte ż, Gallert n
- rosyjski: (1.1) желе n; (1.2) желе n
- wilamowski: (1.1) galareta ż
- włoski: (1.1) gelatina ż
- źródła:
galareta (język wilamowski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: zu̇lc • Indeks:Wilamowski - Jedzenie
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 156.
