Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 8
Dawid I. wysławia wielmożność Bożą, którą i dziatki na hańbę nieprzyiaciół iego wysławiaią. II. Pokazuie, że ta znaczna iest przy stworzeniu wszystkich rzeczy, i w naprawie człowieka przez Chrystusa Pana.
1. Przednieyszemu śpiewakowi na Gitthyth psalm Dawidów.
2. Panie, Panie nasz! iakoż zacne iest imię twoie po wszystkiéy ziemi! któryś wyniósł chwałę twoię nad niebiosa.
3. Z ust[1] niemowiątek i sących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyiaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyiaciela, i tego, który się mści.
4. Gdy się przypatruię niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,
5. Tedy mówię: Cóż iest człowiek, iż nań[2] pamiętasz? albo Syn człowieczy, iż go nawiedzasz?
6. Albowiem mało mnieyszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go.
7. Dałeś mu opanować sprawy rąk[3] twoich, wszystkoś poddał pod nogi iego.
8. Owce i woły wszystkie, nad to i zwierzęta polne.
9. Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieszkach morskich.
10. Panie, Panie nasz! iako zacne iest imię twoie po wszystkiéy ziemi!
Ps 7 | Ps 8 | Ps 9 |