Flamenco
Flamenco – zjawisko kulturowe, związane z folklorem andaluzyjskich Cyganów, obejmujące muzykę, śpiew, taniec, strój i zachowania.
- (...) fenomen flamenco polega na tym, że nawet, jeśli nie wszystko w nim rozumiesz, to go odczujesz. Bo flamenco wyraża przede wszystkim uczucia, emocje. I one zawsze są prawdziwe.
- Flamenco powstało z połączenia wpływów różnych kultur, które istniały w Andaluzji. Żeby sztuka była żywa, musi wciąż poszukiwać nowych wrażeń, nowych form. Dzięki fuzji stylów można osiągnąć coś dobrego, trzeba tylko uważać, żeby to wciąż brzmiało jak flamenco. Dobra jakość przetrwa próbę czasu. Choć są w Hiszpanii oczywiście konserwatyści, którzy woleliby niczego we flamenco nie zmieniać.
- Flamenco to nie tylko dźwięki, to jest pewna filozofia życia, kultura, sposób myślenia, inna skala wartości, więc jeśli nie masz w sobie tych wszystkich elementów, nie możesz naprawdę rozumieć flamenco.
- Autor: Sonia Raduńska, Kartki z białego zeszytu
- Istotą flamenco, jak zwykł mawiać Federico Garcia Lorca, jest „duente”, owo „coś”, co jest duszkiem, chochlikiem, może zjawą, a może marą, które czasami pojawia się będąc czymś ulotnym, nieuchwytnym, niewytłumaczalnym. Sądzę, że aby być dobrym tancerzem flamenco, trzeba mieć właśnie to „coś” specjalnego, co pozwala przekazywać publiczności uczucia, jakich doznajesz, tańcząc przy akompaniamencie gitary i pieśni. Flamenco to również technika – bardzo trudna, ale na scenie trzeba o niej zapomnieć. Na scenie musi królować jedynie sztuka wynikająca z doznań i... doskonałej techniki.
- Poprzez flamenco rozwijamy najgłębsze życiowe uczucia: miłość, rozczarowanie, tragedię. Dlatego może ta sztuka tak dociera do ludzi, jest głęboka i żywa. To nie kwestia mody, bo każda moda przemija.