Przejdź do zawartości

Zlatko Petričević

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zlatko Petričević
Data i miejsce urodzenia

7 października 1961
Zenica

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
FK Sloboda
FK Sarajevo
KF Priština
Stuttgarter Kickers
FC Zürich
Kariera trenerska
Lata Drużyna
NK Zagreb
1994–1996 Chorwacja U-20
1996 SVL Flavia Solva
1997 Independiente Medellín
1999 Zacatecas
2000 Atlante
2000 Herediano
2003 Colibríes
2003 Riviera Maya
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Zlatko Petričević (ur. 7 października 1961 w Zenicy) – były chorwacki piłkarz, trener, obecnie biznesmen.

Petričević urodził się w mieście Zenica na terenie dawnej SFR Jugosławii, a obecnie Bośni i Hercegowiny. Pochodzi z jednej z najstarszych i najbardziej wpływowych rodzin na Bałkanach, jednak od młodości bardzo interesował się piłką nożną[1]. Ukończył studia sportowe na uniwersytecie w Sarajewie[2].

Podczas kariery piłkarskiej występował w zespołach z najwyższej klasy rozgrywkowej Jugosławii, takich jak FK Sloboda, FK Sarajevo i KF Priština, w niemieckiej Bundeslidze, w drużynie Stuttgarter Kickers[2], a także w szwajcarskim FC Zürich[3].

Pracę trenerską Petričević rozpoczynał w pierwszoligowym chorwackim NK Zagreb. W latach 1994–1996 prowadził reprezentację Chorwacji U–20, z którą nie odniósł jednak większych sukcesów[2]. Od września do grudnia 1996 pracował w austriackim drugoligowcu SVL Flavia Solva[4]. W 1997 został zatrudniony w kolumbijskim zespole Independiente Medellín[5].

We wrześniu 1998 rozważano kandydaturę Petričevicia na selekcjonera reprezentacji Kostaryki[3]. W listopadzie tego samego roku chorwacki szkoleniowiec przybył do Meksyku, gdzie kilka miesięcy później objął drugoligowy klub Real Sociedad de Zacatecas[2]. W sezonie Verano 2000 poprowadził w czterech meczach występujący w meksykańskiej Primera División stołeczny zespół Atlante FC, odnosząc w nich komplet porażek[6]. Ściągnął do tego klubu swojego rodaka, Elvisa Brajkovicia[7]. W rozgrywkach Clausura 2003 przez krótki czas pełnił funkcję szkoleniowca pierwszoligowego Colibríes de Morelos z siedzibą w mieście Cuernavaca[6] Jesienią tego samego roku bez większego powodzenia trenował Club Rivera Maya z drugiej ligi meksykańskiej – Primera División A[8].

W 2006 roku został włączony do sztabu szkoleniowego selekcjonera reprezentacji Iranu, Chorwata Branko Ivankovicia. Pomagał mu w rozpracowaniu stylu gry reprezentacji Meksyku, z którą Iran grał w fazie grupowej Mistrzostwach Świata w Niemczech[9]. W późniejszym czasie odrzucił propozycję poprowadzenia reprezentacji Kolumbii[7]. W 2009 roku był asystentem Miroslava Blaževicia w kadrze narodowej Bośni i Hercegowiny podczas przegranych barażów o udział w Mundialu w RPA z Portugalią[10].

Pod koniec sierpnia 2011 Petričević został głównym akcjonariuszem meksykańskiego klubu Querétaro FC[11]. Parę miesięcy później drużyna Querétaro prowadzona przez paragwajskiego trenera José Saturnino Cardozo odniosła historyczny sukces w postaci pierwszego awansu do ligowej fazy play–off[12]. W październiku tego samego roku za sumę miliona dolarów zaaranżował mecz towarzyski pomiędzy reprezentacjami Meksyku i Serbią[13]. Spotkanie to, wygrane ostatecznie przez Meksyk 2:0, odbyło się na Estadio Corregidora w Querétaro i był to pierwszy mecz, jaki meksykańska kadra narodowa rozegrała w tym mieście od 26 lat[14]. W listopadzie 2011 zorganizował towarzyskie spotkanie Querétaro i Realu Madryt, mające odbyć się w maju 2012 także na Estadio Corregidora[15]. W zimowym okienku transferowym spekulowano, jakoby władze Querétaro prowadziły zaawansowane negocjacje dotyczące zatrudnienia Cuauhtémoca Blanco, Oswaldo Sáncheza i Filippo Inzaghiego, jednak Petričević oficjalnie zaprzeczył tym informacjom[16][17]. W lutym 2012 odszedł z klubu z powodu kłopotów zdrowotnych[18].

Obecnie Petričević mieszka w Houston, ma także dom w Playa del Carmen[1]. Posiadał własną kolumnę w meksykańskiej gazecie "Presente". Jest właścicielem szkółek piłkarskich w Meksyku i Stuttgarcie[7]. Włada pięcioma językami: chorwackim, hiszpańskim, niemieckim, angielskim i włoskim[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David Faitelson: Zlatko Petricevic, un "gallo" aristócrata. ESPN, 24 sierpnia 1999. [dostęp 2011-12-19]. (hiszp.).
  2. a b c d e Nuevo director técnico, Zlatko Petricevic. Imagen, 19 czerwca 1999. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  3. a b Banquillo apetecido. Nación, 18 września 1988. [dostęp 2011-12-20]. (hiszp.).
  4. Zlatko Petricevic, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2011-12-15].
  5. POR LAS LIGAS. El Tiempo, 5 listopada 1997. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  6. a b Zlatko Petricevic – DT. Medio Tiempo. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  7. a b c Zlatko Petričević: Vodio sam klub Pabla Escobara (nema slike). Jutarnji, 12 listopada 2007. [dostęp 2011-12-15]. (chorw.).
  8. Zlatko Petricevic. FMF. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  9. Armando Neria: Un observador pasivo. ESPN, 1 maja 2006. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  10. Ćiro i Kuže ruše Portugal: Izbornik Albanije savjetuje kako zastaviti Ronalda i ekipu. Index, 27 października 2009. [dostęp 2011-12-15]. (chorw.).
  11. Sergio Guzmán: Dueño croata para Gallos Blancos. Medio Tiempo, 23 sierpnia 2011. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  12. Ernesto Gómez: La historia no ayuda en Liguilla: José Saturnino Cardozo. Medio Tiempo, 26 listopada 2011. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  13. Hrvat platio dolazak Srba u Meksiko. Novosti, 17 października 2011. [dostęp 2011-12-15]. (chorw.).
  14. Sergio Guzmán: México 2-0 Serbia… Un triunfo balsámico. Medio Tiempo, 11 listopada 2011. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).
  15. El Querétaro jugará contra el Real Madrid un amistoso. As, 22 listopada. [dostęp 2011-12-19]. (hiszp.).
  16. Blanco no está en planes del Querétaro. La Jornada, 7 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-19]. (hiszp.).
  17. Petricevic descarta fichaje de Inzaghi. Récord, 21 listopada 2011. [dostęp 2011-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)]. (hiszp.).
  18. Zlatko Petricevic se ausentará de Gallos. La Afición, 15 lutego 2012. [dostęp 2012-12-26]. (hiszp.).