Zelgniewo
53°11′30″N 16°57′20″E/53,191667 16,955556| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
64-812[2] |
| SIMC |
0526593 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu pilskiego  | |
Położenie na mapie gminy Kaczory  | |
| 53°11′30″N 16°57′20″E/53,191667 16,955556[1]
| |
Zelgniewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Kaczory. Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego imienia męskiego Żeligniew[3].
Wieś królewska Zeligniewo należała do starostwa ujskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego[4].
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1430 (według Kozierowskiego i Haładynowicza). Początkowo wieś stanowiła własność prywatną, następnie wykupiona stała się wsią królewską i należała do starostwa ujskiego, a w XVIII w. stanowiła odrębne starostwo zelgniewskie. W 1511 obszar upraw obejmował 40 łanów, lecz w 1618 już tylko 7 łanów. W 1653 wieś zamieszkiwało 16 kmieci i 16 wolnych. W 1695 było 8 kmieci i 5 wolnych. W 1773 istniał folwark o nieznanym areale, a wieś uprawiała wówczas 15,5 łana. Od 1565 działała karczma, a od 1578 pierwszy rzemieślnik, których w 1773 było pięciu[5].
Według pruskiego spisu ludności Prus Królewskich sporządzonego w latach 1772-1773 wieś oraz obszary przylegające zamieszkiwało 41 rodzin. Rejestr wskazuje rodziny polskie (pisownia oryginalna): Bartoszek, Biallas, Czapa, Czulka, Gomulka, Kowalczyk, Kowiezk, Kreika, Kupizk, Lubeltzky, Masgay, Nowakowski, Nowak, Novok, Oskowski, Rakowski, Robaschek, Skotarek, Tumkowa (wdowa), Welnitz. Inwentaryzacja gruntów wsi Zelgniewo (Selgenau) przeprowadzona przez administrację pruską w 1827 r. ujawnia jako użytkowników gruntów osoby o nazwiskach Cichowski, Fritz, Glander, Hamling, Heymann, Kowalski, Krüger, Kupich, Kusig, Masgay, Nehring, Nowacki, Politicki, Prell, Radkes, Tischler, Wojahn.
W okresie zaborów wieś nosiła nazwę Selgenau. Od 19 marca 1938 r. w Berlinie istnieje ulica o nazwie Selgenauer Weg (Berlin-Rudow).
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Zelgniewo”[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego. Wioska liczy około 500 mieszkańców. W 1981 roku dokonano poświęcenia nowo powstałej kaplicy pw. św. Rafała Archanioła, której inicjatorem był ks. kan. mgr Jerzy Ptach, proboszcz parafii śmiłowskiej. W latach 1984–1990 w Zelgniewie istniał Zespół Muzyczno-Wokalny w składzie: Jan Maćkowiak (gitara solowa), Henryk Ciepuch (gitara basowa), Krzysztof Szykowny (perkusja), którego członkowie zostali laureatami Wojewódzkiego Przeglądu Zespołów Amatorskich.
W miejscowości od 1926 roku funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna, a od 2003 klub sportowy ZKS Zelgniewo.
Do 2011 roku we wsi funkcjonowała Szkoła Podstawowa, której dyrektorami byli: Brunon Matuszczak, Eugenia Maćkowiak, Krystyna Koc i Dorota Kończak.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 160829
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1619 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ M. Karaś, O staropolskich imionach dwuczłonowych zachowanych w nazwach miejscowych, [w:] Onomastica, r. II, z. 2, Wrocław 1956
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 242.
- ↑ P. Szafran "Osadnictwo historycznej Krajny 1511-1772", Gdańsk 1961
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 20. ISBN 83-87424-77-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ZKS Zelgniewo – strona Zelgniewskiego Klubu Sportowego
- Zelgniewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 564.
- Zelgniewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 718.
