Przejdź do zawartości

Yuquan si

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yuquan si 玉泉寺
Fuchuanshan si, Yiyin si
Ilustracja
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Yuquan shan

Rodzaj klasztoru

klasztor buddyjski

Właściciel

Chińskie Stowarzyszenie Buddyjskie

Prowincja

Hubei

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Pujing

Fundator

Liangxuandi

Materiał budowlany

drewno, cegły

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Yuquan si 玉泉寺”
Ziemia30°47′23″N 111°40′52″E/30,789628 111,681039

Yuquan si (Klasztor Jadeitowego Źródła, chiń. 玉泉寺) – chiński klasztor buddyjski położony w prowincji Hubei, jeden z najstarszych klasztorów w Chinach, najstarszy klasztor w prowincji Hubei.

Historia klasztoru

[edytuj | edytuj kod]

Klasztor znajduje się na wschodnim zboczu góry Yuquan w powiecie Dangyang (当阳) prowincji Hubei. Yuquan si, Guoqing si w prowincji Zhejiang, Lingyan si w prowincji Shandong i Qixia si w prowincji Jiangsu uważane są za Cztery Buddyjskie Klasztory-Arcydzieła. Yuquan był pierwszym buddyjskim klasztorem wybudowanym w tej prowincji. Był także znany pod nazwą Króla Dżungli Jingchu.

Klasztor ten został zapoczątkowany w okresie panowania cesarza Xiana (189-220), w roku 218 znany wówczas mnich Pujing wybudował w tym miejscu chatkę-pustelnię. Następnie cesarz Liangxuan (czyli cesarz Xuan z dynastii Liang) panujący w latach 555-562, wybudował tu klasztor Fuchuanshan. Później klasztor zmienił nazwę na Yiyin (klasztor Jednego Dźwięku).

W okresie panowania cesarza Kaihuanga z dynastii Sui w klasztorze tym prowadził wykłady Zhiyi. W tym czasie rozbudowano klasztor i zmieniono nazwę na Yuquan.

Klasztor ten został rozbudowany przez mnicha Fatiana w okresie panowania Taizonga (627-649) z dynastii Tang (618-907), gdyż cesarzowa Mingsu dotowała tę jego dalszą rozbudowę. Yuquan si składał się wówczas z dziewięciu dużych budynków i osiemnastu mniejszych. Praktykowało w nim 3700 mnichów.

W latach 676-679, gdy Yuquan Shenxiu powrócił oficjalnie do statusu mnisiego, dziesiątki mnichów sponsorowało jego ordynację i pobyt w tym klasztorze. Wtedy wykrystalizował się styl nauczania znany jako Północna szkoła chan.

W tym klasztorze rozpoczął swoją karierę mnisią po opuszczeniu domu rodzinnego późniejszy mistrz chan Damei Fachang (752-839).

W okresach dynastii Yuan, Ming i Qing klasztor był kilkakrotnie odnawiany.

Obecnie głównymi budynkami w klasztorze są Tianwang, Główny Budynek, Pilu, Pilu Shangfang, Budynek Wschodni, Budynek Zachodni, Banzhou i Biblioteka Sutr.

Z klasztorem związane jest także klasyczne dzieło literatury chińskiej Opowieści o Trzech Królestwach. W klasztorze tym pochowany został bohater książki generał Guan Yu. Ponieważ jest tu tylko jego ciało, drzewa w klasztorze nie mają czubków.

Obecnie klasztor jest jedną ze 142 głównych świątyń Chin (od 1983 roku).

Obiekty

[edytuj | edytuj kod]

Ważną budowlą jest Żelazna Pagoda (玉泉寺及铁塔 Yuquan si ji tieta), zwana także Buddyjską Pagodą Zęba i Relikwii (to była jej pierwotna nazwa). Została odlana z żelaza 15 sierpnia 1061 roku. Znajduje się ona na wzgórku przed klasztorem i mierzy 22 metry wysokości. Podstawa pagody jest wybudowana ze specjalnych czarnych cegieł i naśladuje ona drewniany styl pawilonowy; jest oktagonalna. Liczy trzynaście kondygnacji i waży 38300 kilogramów. Każda kondygnacja i bok ozdobione są parą smoków, Ośmioma Nieśmiertelnymi przekraczającymi morze, górami, falami morskimi itd.

Główny Budynek - Daxiong - został wybudowany pomiędzy 1127 a 1279 rokiem. Ma on 21 metrów wysokości i siedem standardowych chińskich miar szerokości. Zbudowany jest w rzadkim systemie nanmu (belki i filary) oraz dougong (drewniane kwadratowe płyty wstawione pomiędzy szczytem filaru a belką poprzeczną. Panele są bogato zdobione i bardzo kolorowe. Poświęcony jest Buddzie Śakjamuniemu. Znajduje się w nim ponad dwadzieścia cennych obiektów pochodzących z różnych okresów - od dynastii Sui do dynastii Qing.

Z czasów dynastii Sui pochodzi żelazny kocioł, z okresu dynastii Yuan - kociołek i dzwon ważący ponad 1500 kilogramów. Uważa się, iż wyrzeźbiona w kamieniu figura Guanyin jest dziełem Wu Daozi, słynnego malarza z okresu dynastii Tang (618-907). Figura ta ma głowę mężczyzny i ciało kobiety.

Most Perłowy znajduje się przed Xianlie. Nazwa wzięła się od bąbli gazu, które w wodzie wyglądają jak perły.

Na wzgórzu za klasztorem znajduje się Jaskinia Błyszczącego Złota, w której znajdują się tysiące różnorodnych stalaktytów. Poranne lub zachodzące słońce oświetla ścianę jaskini nadając jej złoty połysk.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]