Yoshimitsu Ashikaga
| Imię japońskie | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
 Mon rodu Ashikaga | |||||
| |||||
| Siogun | |||||
| Okres | |||||
| Poprzednik | |||||
| Następca | |||||
| Dane biograficzne | |||||
| Data urodzenia | |||||
| Data śmierci | |||||
| Ojciec | |||||
Yoshimitsu Ashikaga (jap. 足利義満 Ashikaga Yoshimitsu; ur. 25 września 1358, zm. 31 maja 1408) – trzeci siogun Ashikaga, który rządził od 1368 do 1394, w okresie Muromachi.
Yoshimitsu był synem Yoshiakiri Ashikagi, poprzedniego shōguna[1]. W rok po śmierci ojca, Yoshimitsu, został siogunem w wieku 11 lat[2].
Ważniejsze wydarzenia
[edytuj | edytuj kod]- 1368 -- Yoshimitsu zostaje siogunem. Cesarz Chōkei wstępuje na tron południowego dworu[3]
- 1369 -- Masanori Kusunoki przechodzi na stronę Ashikaga[3]
- 1370 -- Sadayo Imagawa wysłany do opanowania Kiusiu[3]
- 1371 -- Próby nawiązania rozejmu[3].
- 1373-1406 -- Nawiązanie kontaktów politycznych między Japonią i Chinami[3]
- 1374 -- Cesarz Go-En’yū wstępuje na tron północnego dworu[3].
- 1378 -- Yoshimitsu buduje Hana-no-Gosho[3]
- 1379 -- Yoshimasa Shiba zostaje kanrei[3]
- 1380 -- Masanori Kusunoki powraca na stronę Go-Kameyama; południowa armia cierpi na brak żołnierzy[3]
- 1382 -- Go-Komatsu wstępuje na tron dworu północnego; odrodzenie południowej armii[3]
- 1383 -- Go-Kameyama wstępuje na tron dworu południowego[3]
- 1385 -- Południowa armia pokonana pod Koga[3]
- 1387-89 -- Niezgoda w rodzinie Toki w Mino[3]
- 1389 -- Yoshimitsu pacyfikuje Kiusiu; Yoshimitsu przecistawia się Ujimitsu Ashikaga kanreiowi z Kamakury[3]
- 1390 -- Kusunoki pokonany; Ujikiyo Yamana karze Tokinagę[3]
- 1391 -- Ujikyo Yamana atakuje Kioto -- wojna Meitoku[4]
- 1392 -- Dwory północny i południowy zjednoczone przez cesarza Go-Komatsu[4]
- 1394 -- Yoshimitsu oficjalnie przekazuje swoje stanowisko swojemu synowi[5]. Yoshimochi Ashikaga zostaje siogunem[4].
Działania polityczne po abdykacji
- 1396 -- Wygnanie Sadayo Imagawy[3]
- 1397 -- Stłumione powstanie w Kiusiu[4]
- 1398 -- Zorganizowanie administracji w Muromachi[4]
- 1399 -- Rebelia Yoshihira Ouchi i Mitsukane Ashikaga -- wojna Ōei[4]
- 1402 -- Stłumione powstania w Mutsu[4]
- 1404 -- Yoshimitsu otrzymuje tytuł Nippon Koku-Ō (Król Japonii) od chińskiego cesarza
- 1408 -- Yoshimitsu umiera[4]
Muromachi
[edytuj | edytuj kod]Yoshimitsu zbudował swoją rezydencję w dzielnicy Muromachi w Kioto w 1378. Z tego powodu okres siogunatu Ashikaga nazywany jest Muromachi lub Muromachi-Ashikaga[6].
Yoshimitsu w 1392 r. rozwiązał problemy dzielące północny dwór z południowym, kiedy nakłonił cesarza Go-Kameyama z południowego dworu, aby oddał cesarskie regalia cesarzowi Go-Komatsu z północnego dworu. Doprowadziło to do zakończenia okresu Nanboku-chō (podziału na dwór północny i południowy), ustabilizowania siogunatu Ashikaga i wzmocnienia jego autorytetu wobec regionalnych daimyō[7].
W 1394 Yoshimitsu zrezygnował i władzę przejął jego syn jako czwarty siogun. Jednakże, stary siogun do śmierci w 1408 utrzymywał swoje wpływy[8].
Po śmierci Yoshimitsu, jego rezydencja (blisko Kioto) została przekształcona w świątynię Rokuon-ji. Dziś znana jest z trzypiętrowego pozłacanego pawilonu zwanego "Kinkaku", a cały obiekt nosi nazwę Kinkaku-ji, Świątynia Złotego Pawilonu. Posąg Yoshimitsu znajduje się tam do dziś[9].
Ery bakufu Yoshimitsu
[edytuj | edytuj kod]- Ery dworu południowego
- Ery dworu północnego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 307.
- ↑ Titsingh, p. 308.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p J. Ackroyd, op.cit., s. 329.
- ↑ a b c d e f g h J. Ackroyd, op.cit., 330.
- ↑ Titsingh, str. 321.
- ↑ W.S. Morton, J.K. Olenik, op.cit., s. 89.
- ↑ S. Turnbull, Samurai Commanders, s. 31.
- ↑ I. Titsingh, s. 325.
- ↑ Pier, Garrett, Temple Treasures of Japan, s. 228-237
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Joyce Ackroyd, Lessons from History: The Tokushi Yoron, Brisbane: University of Queensland Press, 1982, ISBN 0-7022-1485-X; ISBN 978-0-7022-1485-1
- W. Scott Morton i J. Kenneth Olenik, Japan: Its History and Culture. New York:, McGraw-Hill, 2004. ISBN 0-07-141280-8; ISBN 978-0-07-141280-3 [1]
- Pier, Garrett Chatfield, Temple Treasures of Japan. New York: Frederick Fairchild Sherman, 1914
- Isaac Titsingh, red., Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652, Nipon o daï itsi ran; Annales des empereurs du Japon., Paris: Royal Asiatic Society Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland, 1834
- Stephen Turnbull, Samurai Commanders, Oxford: Osprey Press, 2005, ISBN 1-84176-743-3; ISBN 978-1-84176-743-7
- Robert L. Worden, "Kamakura and Muromachi Periods, 1185-1573; Economic and Cultural Developments," A Country Study: Japan. Washington, D.C. Federal Research Division, 1994, Library of Congress.