Wyspy Sołowieckie

Zespół historyczny, kulturalny i naturalny Wysp Sołowieckich^[1]^[a]
	Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
	; Monastyr Sołowiecki na Wyspie Sołowieckiej
Państwo	Rosja
Obwód	archangielski
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	IV
Numer ref.	632
Region	Europa i Ameryka Północna
	Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1992; na 16. sesji
	Położenie na mapie obwodu archangielskiego Wyspy Sołowieckie
	Położenie na mapie Rosji Wyspy Sołowieckie
	65°04′02,0″N 35°50′37,8″E/65,067222 35,843833
	↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ; ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO ;

Wyspy Sołowieckie – grupa wysp, położonych w Zatoce Oneskiej na Morzu Białym, wchodzących w skład obwodu archangielskiego w Rosji i zamieszkanych przez 968 osób (2002).

Charakterystyka

Największe z wysp to:

Wyspa Sołowiecka (albo Wielka Sołowiecka) – 246 km²
Wyspa Anzerska – 47 km²
Wielka Wyspa Muksałma – 17 km²
Mała Wyspa Muksałma – 0,57 km²
Wielka Wyspa Zajęcza – 1,25 km²
Mała Wyspa Zajęcza – 1,02 km²

Ponadto w skład archipelagu wchodzi około 100 małych wysepek. Mariusz Wilk w książce Wilczy notes podaje nazwy jeszcze kilku innych wysp tego archipelagu: Babia, Psia, Wronia, Popia, Filipowa. Na wyspach archipelagu jest ponad 200 zarybionych jezior. Powierzchnia łączna wysp: 347 km². Najwyższe wzniesienie – 86 m n.p.m. Nizinne i pagórkowate ukształtowanie terenu, wyspy są porośnięte tajgą; liczne jeziora i torfowiska.

W XVII wieku wybuchło powstanie sołowieckie. Car Aleksy wysłał wojska, aby stłumiły bunt. Oblężenie trwało 8 lat, dlatego że warownia dysponowała własnym garnizonem oraz znacznymi zapasami żywności. Dopiero w styczniu 1676 roku udało się wtargnąć do twierdzy, wskutek zdrady jednego z mnichów. Obrońców potraktowano bardzo okrutnie.

Na największej z wysp znajduje się Monastyr Sołowiecki. W czasach Imperium Rosyjskiego Wyspy Sołowieckie były miejscem zsyłek więźniów politycznych, a w Rosji sowieckiej – pierwszych łagrów. Od 1923 na wyspach funkcjonował największy obóz koncentracyjny OGPU lat 20. – Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia (SŁON)(inne języki) (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния (СЛОН)).

W roku 1992 zespół historyczny, kulturalny i naturalny tych wysp został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zobacz też

Przypisy

↑ Federacja Rosyjska. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2021-01-04].

Bibliografia

MariuszM. Wilk MariuszM., Wilczy notes, Gdańsk: wyd. słowo/obraz terytoria, 1998, ISBN 83-87316-86-5, OCLC 830192248 .

Linki zewnętrzne

Mapa lokalizacji monastyru, skitów i pustelni na Wielkiej Sołowieckiej Wyspie i Anzerze

[2] Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO

[3] Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

[1] Federacja Rosyjska. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2021-01-04].

[1]

[a]

[b]