Przejdź do zawartości

Wyczyniec łąkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyczyniec łąkowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

wyczyniec

Gatunek

wyczyniec łąkowy

Nazwa systematyczna
Alopecurus pratensis L.
Sp. Pl.: 60 (1753)

Wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis L.) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiechlinowatych.Jest szeroko rozprzestrzeniony w strefie umiarkowanej Europy i Azji[3]. Pospolity w Polsce na całym niżu[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Kwiatostan
Języczek liściowy
Pokrój
Roślina o wysokości dochodzącej do ponad 100 cm, rozłogowo-luźnokępowa, wykształca silnie ulistnione pędy wegetatywne i kwiatowe. Trawa wieloletnia, rozwija się wczesną wiosną.
Łodyga
Silnie ulistniona, źdźbła proste.
Liście
Równowąsko-lancetowate, o szerokości 6-10 mm szorstkie z wierzchu, wyraźnie unerwione, ciemnozielone. Pochwa liściowa otwarta, wewnątrz niej krótki języczek.
Kwiatostan
Wiecha kłosokształtna (kłos pozorny wiechowaty) o długości do 10 cm, miękka, gęsta, wielostronna. Kłoski owalne, na krótkich szypułkach z wyrastającą długą ostką, jednokwiatowe, podczas kwitnienia widoczne fioletowe pylniki.
Nasiona
Oplewiony ziarniak o długości do 6 mm i szerokości do 2 mm. Plewy pokryte włoskami, zrośnięte do połowy długości kłoska, pod nimi znajduje się plewka dolna, z której wyrasta długa ostka.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Występuje na różnych glebach, tak mineralnych jak i organicznych, w warunkach wilgotnych i umiarkowanie wilgotnych. W górach występuje po regiel dolny. Hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea, All. Alopecurion pratensis, Ass. Alopecturetum pratensis[5]. Liczba chromosomów 2n = 28[6].

Zmienność

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z wyczyńcem kolankowym, w. czerwonożółtym, w. trzcinowatym i w. polnym[7]. Gatunek zróżnicowany na trzy podgatunki[8]:

  • Alopecurus pratensis subsp. alpestris (Wahlenb.) Selander – występuje w Szwecji i północnej części europejskiej części Rosji
  • Alopecurus pratensis subsp. laguriformis (Schur) Tzvelev – rośnie w Karpatach ukraińskich i rumuńskich
  • Alopecurus pratensis subsp. pratensis – występuje w całym zasięgu gatunku

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Trawa o dobrej wartości pastewnej, stosowana głównie na umiarkowanie wilgotne łąki okresowo zalewne. Jest wytrzymały na surowe warunki klimatyczne, ale ma duże wymagania glebowe. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).
  3. Alopecurus pratensis L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-11].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.), Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 52, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. Alopecurus pratensis na Flora of China [dostęp 2014-01-15].
  7. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  8. Alopecurus pratensis na eMonocot [dostęp 2014-01-15].