Przejdź do zawartości

Woluwe-Saint-Pierre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Woluwe-Saint-Pierre
nl. Sint-Pieters-Woluwe
Ilustracja
Ratusz
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Belgia

Region

Region Stołeczny Brukseli

Dystrykt

Okręg Stołeczny Brukseli

Zarządzający

Benoît Cerexhe

Powierzchnia

8,85 km²

Populacja (1 stycznia 2023)
• liczba ludności
• gęstość


42 497[1]
4751 os./km²

Nr kierunkowy

02

Kod pocztowy

1150

Położenie na mapie Brukseli
Mapa konturowa Brukseli, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Woluwe-Saint-Pierre”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Woluwe-Saint-Pierre”
Ziemia50°50′N 4°28′E/50,833333 4,466667
Strona internetowa

Woluwe-Saint-Pierre (nld. Sint-Pieters-Woluwe) – miasto i gmina w Belgii, jedna z 19 w dwujęzycznym Regionie Stołecznym Brukseli, w Okręgu Stołecznym Brukseli. 1 stycznia 2023 liczyła 42 497 mieszkańców.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Średniowiecze

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze pojawienie się nazwy Wolewe pochodzi z 1117 roku i można je znaleźć w akcie założycielskim z Forest. W tym czasie osada i jej gospodarstwa były zależne od opactwa Park w pobliżu Leuven. W połowie XVI wieku w wyniku działań wojennych prowadzonych przez Filipa II przeciwko heretyckim protestantom w wiosce panował głód i ubóstwo, które odcisnęły swoje piętno na całej populacji. Bezpieczeństwo i dobrobyt powróciły pod panowaniem arcyksiążąt Albrechta VII i Izabeli Habsburg na początku XVII wieku. Pierwsza autostrada łącząca Tervuren z Brukselą powstała właśnie w tym okresie.

Od XVIII do XX wieku

[edytuj | edytuj kod]
Pałac Stocleta

Czasy rewolucji francuskiej były ponownie ciężkie dla mieszkańców Woluwe-Saint-Pierre. Drogi stały się niebezpieczne, wolności religijne zostały drastycznie ograniczone, wiele dzikich zwierząt zostało wytępionych dla zaspokojenia potrzeb żywnościowych a brak węgla i drewna zmusił ludzi do korzystania z torfu do ogrzewania. W 1819 roku administracja lokalna uzyskała niepodległość od Brukseli, otrzymując pierwszego burmistrza. Możliwości handlowe, które otworzyły się dla nowej gminy zapoczątkowały nową erę dobrobytu. Nowe drogi, takie jak Avenue de Tervueren (Tervurenlaan); nowe trasy kolejowe, imponujące rezydencje, takie jak pałac Stocleta oraz Parc de Woluwe zostały zbudowane lub zaprojektowane w latach 1880-1910. Tereny mieszkaniowe powstały tuż po I wojnie światowej, a dalsza urbanizacja nastąpiła po II wojnie światowej. Obecnie rolnictwo i rybołówstwo, powszechne przed 1918 rokiem całkowicie zanikły. W okolicy dominuje niemal wyłącznie sektor usług.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie gminy swój bieg kończy linia metra nr 1 ze stacjami Stockel/Stokkel i Montgomery. Docierają tu również linie tramwajowe nr 39 i 44. Na terenie gminy jeździ autobus 36.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie:

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]