Wolfgang Schüssel

Wolfgang Schüssel
Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1945 ; Wiedeń
	Kanclerz Austrii
Okres	od 4 lutego 2000; do 11 stycznia 2007
Przynależność polityczna	Austriacka Partia Ludowa
Poprzednik	Viktor Klima
Następca	Alfred Gusenbauer
	Wicekanclerz Austrii
Okres	od 4 maja 1995; do 4 lutego 2000
Przynależność polityczna	Austriacka Partia Ludowa
Poprzednik	Erhard Busek
Następca	Susanne Riess-Passer
	Minister spraw zagranicznych Austrii
Okres	od 4 maja 1995; do 4 lutego 2000
Przynależność polityczna	Austriacka Partia Ludowa
Poprzednik	Alois Mock
Następca	Benita Ferrero-Waldner
	Przewodniczący OBWE
Okres	od 1 stycznia 2000; do 4 lutego 2000
Poprzednik	Knut Vollebæk
Następca	Benita Ferrero-Waldner
	Przewodniczący Austriackiej Partii Ludowej
Okres	od 1995; do 2007
Przynależność polityczna	Austriacka Partia Ludowa
Poprzednik	Erhard Busek
Następca	Wilhelm Molterer
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Wolfgang Schüssel (ur. 7 czerwca 1945 w Wiedniu) – austriacki polityk i prawnik, w latach 1995–2007 przewodniczący Austriackiej Partii Ludowej (ÖVP). Poseł do Rady Narodowej, w latach 1989–1995 minister spraw gospodarczych, w latach 1995–2000 wicekanclerz oraz ministra spraw zagranicznych, od 2000 do 2007 kanclerz Austrii.

Życiorys

Studiował ekonomię na Uniwersytecie Wiedeńskim, a w 1968 ukończył prawo na tej uczelni. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Austriackiej Partii Ludowej. W latach 1968–1975 był sekretarzem jej klubu parlamentarnego. Od 1975 do 1991 pełnił funkcję sekretarza generalnego Österreichischer Wirtschaftsbund, organizacji gospodarczej afiliowanej przy ÖVP.

W 1979 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Rady Narodowej. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w dziewięciu kolejnych wyborach (1983, 1986, 1990, 1994, 1995, 1999, 2002, 2006 i 2008). W niższej izbie austriackiego parlamentu (z przerwami na czas pełnienia funkcji rządowych) zasiadał do 2011.

24 kwietnia 1989 został ministrem gospodarki w rządzie Franza Vranitzky’ego. Na zjeździe ÖVP z 22 kwietnia 1995 został wybrany na przewodniczącego partii. Kilka tygodni później, 4 maja 1995, otrzymał nominację na stanowiska wicekanclerza i ministra spraw zagranicznych. Funkcje te pełnił także w gabinecie kanclerza Viktora Klimy do 4 lutego 2000. Od 1 stycznia do 4 lutego 2000 sprawował również funkcję przewodniczącego OBWE^[1].

W wyborach w 1999 ÖVP zajęła trzecie miejsce – za socjaldemokratami i Wolnościową Partią Austrii (FPÖ), która uzyskała poparcie wyższe o około 400 głosów. Ludowcy zdecydowali się na koalicję z FPÖ, 4 lutego 2000 Wolfgang Schüssel objął urząd kanclerza. Wejście do rządu Wolnościowej Partii Austrii, określanej jako partia ksenofobiczna i nacjonalistyczna (m.in. ze względu na jej lidera Jörga Haidera), stało się przyczyną zastosowania przez Unię Europejską sankcji wobec państwa członkowskiego – przez osiem miesięcy pozostałe kraje miały zamrożone stosunki z Austrią^[2]. Koalicja ta nie wpłynęła negatywnie na poparcie dla kanclerza i Austriackiej Partii Ludowej. ÖVP zdecydowanie wygrała wybory w 2002, natomiast partia Jörga Haidera utraciła blisko 2/3 mandatów^[3]. Oba ugrupowania zdecydowały się kontynuować koalicję rządową. Nowy gabinet rozpoczął urzędowanie 28 lutego 2003. W 2005 po rozłamie w FPÖ, funkcję koalicjanta przejęło powstało wówczas nowe ugrupowanie pod nazwą Sojusz na rzecz Przyszłości Austrii (BZÖ). Drugi rząd Wolfganga Schüssela funkcjonował przez cztery lata. W trakcie kierowania austriackim rządem Wolfgang Schüssel tymczasowo zarządzał także resortem sportu (od lutego do kwietnia 2003) oraz resortem spraw wewnętrznych (w styczniu 2007).

11 stycznia 2007, po wyborach w 2006, nowym kanclerzem został socjaldemokrata Alfred Gusenbauer. Austriacka Partia Ludowa ponownie przejęła rolę mniejszego koalicjanta. W 2007 przywództwo w tym ugrupowaniu przejął Wilhelm Molterer^[4]. Do 2008 Wolfgang Schüssel przewodniczył frakcji poselskiej ludowców, mandat poselski wykonywał również w kolejnej kadencji do 2011.

W 2008 stanął na czele zajmującego się polityką zagraniczną think tanku ÖGAVN^[5], a w 2015 został przewodniczącym rady kuratorów Fundacji Konrada Adenauera^[6].

W 2019 został członkiem rady dyrektorów rosyjskiego przedsiębiorstwa naftowego Łukoil^[7]. W marcu 2022, wkrótce po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę, zrezygnował z tego stanowiska^[8].

Życie prywatne

Żonaty z psycholog Kristą Schüssel. Ma córkę i syna^[9]^[10].

Odznaczenia

Wielka Złota na Wstędze Odznaka Honorowa za Zasługi dla Republiki Austrii
Krzyż Wielki Orderu Korony (Belgia)
Krzyż Wielki Orderu Honoru (Grecja)
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)
Krzyż Wielki Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
Wielki Krzyż z Brylantami Orderu Zasługi Księstwa Liechtenstein
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN (Niemcy)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Norwegia)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP (Polska)^[11]
Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii
Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Watykan)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Węgry)
Krzyż Wielki Orderu Pro Merito Melitensi (Zakon Maltański)
Bawarski Order Zasługi
Order Zasługi Badenii-Wirtembergii

Przypisy

↑ Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-23]. (ang.).
↑ Zginął Joerg Haider. rp.pl, 11 października 2008. [dostęp 2017-03-12].
↑ Nationalratswahl 2002. bmi.gv.at. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).
↑ Leaders of Austria. zarate.eu. [dostęp 2017-03-12]. (ang.).
↑ Allgemeine Informationen. oegavn.org. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).
↑ Wolfgang Schüssel zum Vorsitzenden des Kuratoriums der Konrad-Adenauer-Stiftung gewählt. kas.de, 12 października 2015. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).
↑ Były kanclerz Austrii nominowany do Rady Dyrektorów Łukoil. energetyka24.com, 7 marca 2019. [dostęp 2021-12-06].
↑ Urszula Lesman: Były austriacki kanclerz rzuca pracę w rosyjskim Łukoilu. rp.pl, 4 marca 2022. [dostęp 2022-03-04].
↑ Altkanzler- Tochter und Mimin Nina Blum sagt Ja. krone.at, 7 lipca 2012. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).
↑ Der Gewinner: Wolfgang Schüssel. welt.de, 25 listopada 2002. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).
↑ M.P. z 2006 r. nr 20, poz. 222

Bibliografia

Profil na stronie Parlamentu Republiki Austrii. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).
Wolfgang Schüssel. cidob.org. [dostęp 2017-03-12]. (hiszp.).

[1] Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-23]. (ang.).

[2] Zginął Joerg Haider. rp.pl, 11 października 2008. [dostęp 2017-03-12].

[3] Nationalratswahl 2002. bmi.gv.at. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).

[4] Leaders of Austria. zarate.eu. [dostęp 2017-03-12]. (ang.).

[5] Allgemeine Informationen. oegavn.org. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).

[6] Wolfgang Schüssel zum Vorsitzenden des Kuratoriums der Konrad-Adenauer-Stiftung gewählt. kas.de, 12 października 2015. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).

[7] Były kanclerz Austrii nominowany do Rady Dyrektorów Łukoil. energetyka24.com, 7 marca 2019. [dostęp 2021-12-06].

[8] Urszula Lesman: Były austriacki kanclerz rzuca pracę w rosyjskim Łukoilu. rp.pl, 4 marca 2022. [dostęp 2022-03-04].

[9] Altkanzler- Tochter und Mimin Nina Blum sagt Ja. krone.at, 7 lipca 2012. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).

[10] Der Gewinner: Wolfgang Schüssel. welt.de, 25 listopada 2002. [dostęp 2017-03-12]. (niem.).

[11] M.P. z 2006 r. nr 20, poz. 222

[a-12] W latach 1918–1919 Republika Niemieckiej Austrii, w latach 1934–1938 Federalne Państwo Austriackie

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[A]

W dniu powstania	Wolfgang Schüssel (ÖVP) Herbert Haupt (FPÖ) Benita Ferrero-Waldner (ÖVP) Elisabeth Gehrer (ÖVP) Karl-Heinz Grasser (ÖVP) Ernst Strasser (ÖVP) Maria Rauch-Kallat (ÖVP) Dieter Böhmdorfer (FPÖ) Josef Pröll (ÖVP) Günther Platter (ÖVP) Martin Bartenstein (ÖVP) Hubert Gorbach (FPÖ)
Późniejsi członkowie rządu	Ursula Plassnik (ÖVP) Liese Prokop (ÖVP) Karin Gastinger (FPÖ) Ursula Haubner (FPÖ)

W dniu powstania	Wolfgang Schüssel (ÖVP) Susanne Riess (FPÖ) Benita Ferrero-Waldner (ÖVP) Ernst Strasser (ÖVP) Michael Krüger (FPÖ) Karl-Heinz Grasser (FPÖ) Martin Bartenstein (ÖVP) Elisabeth Sickl (FPÖ) Wilhelm Molterer (ÖVP) Herbert Scheibner (FPÖ) Michael Schmid (FPÖ) Elisabeth Gehrer (ÖVP)
Późniejsi członkowie rządu	Dieter Böhmdorfer (FPÖ) Herbert Haupt (FPÖ) Monika Forstinger (FPÖ) Mathias Reichhold (ÖVP)

W dniu powstania	Franz Vranitzky (SPÖ) Wolfgang Schüssel (ÖVP) Caspar Einem (SPÖ) Nikolaus Michalek (bezp.) Viktor Klima (SPÖ) Johannes Ditz (ÖVP) Franz Hums (SPÖ) Wilhelm Molterer (ÖVP) Werner Fasslabend (ÖVP) Rudolf Scholten (SPÖ) Elisabeth Gehrer (ÖVP) Martin Bartenstein (ÖVP) Christa Krammer (SPÖ) Helga Konrad (SPÖ)
Późniejsi członkowie rządu	Hannes Farnleitner (ÖVP)

W dniu powstania	Franz Vranitzky (SPÖ) Erhard Busek (ÖVP) Alois Mock (ÖVP) Franz Löschnak (SPÖ) Nikolaus Michalek (bezp.) Ferdinand Lacina (SPÖ) Wolfgang Schüssel (ÖVP) Josef Hesoun (SPÖ) Wilhelm Molterer (ÖVP) Werner Fasslabend (ÖVP) Viktor Klima (SPÖ) Rudolf Scholten (SPÖ) Sonja Moser (ÖVP) Maria Rauch-Kallat (ÖVP) Johanna Dohnal (SPÖ) Christa Krammer (SPÖ)
Późniejsi członkowie rządu	Caspar Einem (SPÖ) Andreas Staribacher (SPÖ) Johannes Ditz (ÖVP) Franz Hums (SPÖ) Elisabeth Gehrer (ÖVP) Martin Bartenstein (ÖVP) Helga Konrad (SPÖ)

W dniu powstania	Franz Vranitzky (SPÖ) Josef Riegler (ÖVP) Alois Mock (ÖVP) Franz Löschnak (SPÖ) Nikolaus Michalek (bezp.) Ferdinand Lacina (SPÖ) Wolfgang Schüssel (ÖVP) Josef Hesoun (SPÖ) Franz Fischler (ÖVP) Werner Fasslabend (ÖVP) Rudolf Streicher (SPÖ) Erhard Busek (ÖVP) Rudolf Scholten (SPÖ) Marilies Flemming (ÖVP) Johanna Dohnal (SPÖ) Harald Ettl (SPÖ)
Późniejsi członkowie rządu	Viktor Klima (SPÖ) Ruth Feldgrill-Zankel (ÖVP) Maria Rauch-Kallat (ÖVP) Jürgen Weiss (ÖVP) Michael Ausserwinkler (SPÖ) Christa Krammer (SPÖ)

Monarchia Habsburgów	Johann Christoph von Bartenstein (1727–1753) Anton Corfiz von Ulfeldt (1742–1753) Wenzel Anton von Kaunitz (1753–1792) Philipp von Cobenzl (1792–1793) Franz Maria von Thugut (1793–1800) Ferdinand von Trauttmansdorff (1800–1801) Johann Ludwig von Cobenzl (1801–1804)
Cesarstwo Austriackie	Johann Ludwig von Cobenzl (1804–1805) Johann Philipp von Stadion (1805–1809) Klemens Wenzel von Metternich (1809–1848) Karl Ludwig von Ficquelmont (1848) Johann Philipp von Wessenberg (1848) Felix zu Schwarzenberg (1848–1852) Karl Ferdinand von Buol (1852–1859) Johann Bernard von Rechberg (1859–1864) Alexander von Mensdorff-Pouilly (1864–1866) Friedrich von Beust (1866–1867)
Austro-Węgry	Friedrich von Beust (1867–1871) Gyula Andrássy (1871–1879) Heinrich Karl von Haymerle (1879–1881) Gustav Kálnoky (1881–1895) Agenor Gołuchowski (1895–1906) Alois Lexa von Aehrenthal (1906–1912) Leopold Graf Berchtold (1912–1915) István Burián (1915–1916) Ottokar Czernin (1916–1918) István Burián (1918) Gyula Andrássy młodszy (1918)
Republika Austriacka	Victor Adler (1918) Otto Bauer (1918–1919) Karl Renner (1919–1920) Michael Mayr (1920–1921) Johann Schober (1921–1922) Walter Breisky (1922) Leopold Hennet (1922) Alfred Grünberger (1922–1924) Heinrich Mataja (1924–1926) Rudolf Ramek (1926) Ignaz Seipel (1926–1929) Ernst Streeruwitz (1929) Johann Schober (1929–1930) Ignaz Seipel (1930) Johann Schober (1930–1932) Karl Buresch (1932) Engelbert Dollfuß (1932–1934) Stephan Tauschitz (1934) Egon Berger-Waldenegg (1934–1936) Kurt Schuschnigg (1936) Guido Schmidt (1936–1938) Wilhelm Wolf (1938)
Republika Austrii	Karl Gruber (1945–1953) Leopold Figl (1953–1959) Bruno Kreisky (1959–1966) Lujo Tončić-Sorinj (1966–1968) Kurt Waldheim (1968–1970) Rudolf Kirchschläger (1970–1974) Erich Bielka (1974–1976) Willibald Pahr (1976–1983) Erwin Lanc (1983–1984) Leopold Gratz (1984–1986) Peter Jankowitsch (1986–1987) Alois Mock (1987–1995) Wolfgang Schüssel (1995–2000) Benita Ferrero-Waldner (2000–2004) Ursula Plassnik (2004–2008) Michael Spindelegger (2008–2013) Sebastian Kurz (2013–2017) Karin Kneissl (2017–2019) Alexander Schallenberg (2019–2021) Michael Linhart (2021) Alexander Schallenberg (od 2021)